Θα μπορούσε κάποιος να σκεφτεί ένα επίδομα που συνδυάζει όλες τις ιδιότητες του βασικού εισοδήματος, αλλά παρέχεται σε είδος, για παράδειγμα ένα συγκεκριμένο σύνολο τροφίμων, ή την χρήση κομματιού δημόσιας γης. Η θα μπορούσε να παρέχει ένα ειδικό νόμισμα προοριζόμενο για συγκεκριμένες χρήσεις, για παράδειγμα κουπόνια φαγητού ή επίδομα στέγασης, ή ευρύτερης κατανάλωσης σε συγκεκριμένο χρονικό διάστημα χωρίς την δυνατότητα όμως αποταμίευσής του, όπως στην “distributive economy” του Jacques Duboin (1945). Αντίθετα, ένα βασικό εισόδημα παρέχεται σε χρήμα, χωρίς περιορισμούς ως προς την κατανάλωση ή την αποταμίευση. Στις περισσότερες εκδοχές, συμπληρώνει, αντί να επιδοτεί, υπάρχουσες μεταφορές σε είδος, όπως βασική εκπαίδευση ή ασφάλεια υγείας.